Scherzo
‘Scherzo’ is een chainmailpatroon dat verwant is aan het byzantijns patroon. Het zijn eigenlijk eenheden half byzantijns, maar dan met meer en kleinere ringetjes (voor een beschrijving zie cgmaille.com). Door het gebruik van twee ringmaten is het effect vrij open. Ik heb het eens uitgeprobeerd met grote zilverplate ringen (7,2 mm ID) en kleine ringetjes van gekleurd aluminium. Dat heeft de set hieronder opgeleverd. Eigenlijk vind ik de aluminium ringetjes iets te glanzend, maar wel mooi van kleur in die drie tinten blauw. Misschien nog eens maken met kleine niobium ringen; gekleurd niobium is wat subtieler van kleur.

Chainmailarmband in het patroon ‘Scherzo’. Zilverplate ringen 1,4mm/7,2mm ID. Blauwe aluminium ringetjes 0,8mm/4,2mm ID (ringen van de firma Jacomaro).
En nog even voor de aardigheid: De twee grote brokken koraal waarop ik af en toe mijn sieraden fotografeer (zie ook het bericht ‘Half perzisch’) zijn door mijn ouders 60 jaar geleden meegenomen van het strand rond een onbewoond eilandje voor Jakarta. Nu zouden we dat niet meer doen en is het trouwens verboden om stukken koraal uit te voeren. Destijds waren al die regels er nog niet en op die eilandjes kwam nooit iemand. Je begrijpt, ik koester die brokken.
‘Eclipse stone’ en opaal
In november 2012 reisden mijn man en ik door Queensland, een kustprovincie in Noordoost- Australië. Opnieuw een reis met als hoofddoel een totale zonsverduistering. We zagen de verduistering op het met palmen omzoomde strand van Ellis Beach, vroeg in de morgen, nadat eerst een aantal wolken voor de nodige spanning had gezorgd. Een indrukwekkende ervaring!
Rond die zonsverduistering was een wetenschappelijke conferentie georganiseerd in het nabijgelegen resort Palm Cove, waar mijn man aan deelnam. Die week had ik de tijd aan mezelf, en dus nam ik de gelegenheid waar om op zoek te gaan naar interessante kralen en/of halfedelstenen.
In Palm Cove, waar de conferentie werd gehouden, ontdekte ik een juwelierswinkel met een prachtig assortiment sieraden, meest halfedelstenen. Bij de ingang stond een kleine vitrine met hangers van een geel/grijs geaderde steen, ‘eclipse stone’ geheten. Een toepasselijk product natuurlijk, met al die eclipstoeristen. Ik raakte aan de praat met de eigenaresse van de zaak, een zeer bevlogen dame die over haar edelstenen praatte als over haar kinderen. Ze vertelde dat ‘eclipse stone’ (lett. eclipssteen) een jaspisvariëteit is, afkomstig uit Indonesië. Ik dacht in eerste instantie dat de naam ‘eclipse stone’ voor de gelegenheid bedacht was, maar dat blijkt niet zo te zijn. Het is de bestaande naam van inderdaad een minder bekende soort jaspis (de bekendste, roodbruine soort kun je vaak gewoon tussen de kiezels van je tuinpad vinden). Natuurlijk waren deze stenen wel voor de gelegenheid ingekocht, en zelf kocht ik er twee (zie onder). De grootste hangt inmiddels aan een al eerder gemaakte chainmailketting.
Later, op rondreis met onze gehuurde camper, kwam ik andere mooie vondsten tegen op een wekelijkse kunstmarkt in Port Douglas, een kustplaats wat verder naar het noorden.
Australië is ook het land van de opalen. Opaal wordt er veel gemijnd, met name in het binnenland van Queensland. Dat neemt overigens niet weg dat het een dure edelsteensoort blijft. Wel erg mooi, de beste opalen vertonen een prachtig, vaak blauwgroen kleurenspel, afhankelijk van hoe het licht er op valt (diffractie). Ook interessant, en betaalbaarder, zijn de ‘boulder’- of ‘matrixopalen’. Hier zit fragmentjes echte opaal ingebed in het moedergesteente (‘ironstone’ in het Engels) en worden brokken van die gecombineerde steen gezaagd en geslepen in allerlei vormen. Op de kunstmarkt stond een kraam waarin de eigenaar van een kleine, nabijgelegen mijn zijn zelf geslepen stenen te koop aanbood. Ik kocht er een paar uit zijn zeer gevarieerde en mooie collectie.
Wat ik er precies mee doe, moet ik nog bedenken; voorlopig hangt de ene aan een leren koord (zo werd hij verkocht) en met de andere moet ook iets, want die steen is gatloos. Dat wordt ‘wirewrappen’ of iets dergelijks.
Half perzisch
Ik vond dat het tijd werd om weer eens een paar nieuwe chainmailtechnieken uit te proberen. En dan bedoel ik ‘nieuw’ in de zin dat ik ze nooit eerder gedaan heb, want half persian (half perzisch) 3-1 en 4-1 zijn echt van die klassieke chainmailpatronen waarvan niemand meer weet wie ze voor het eerst heeft bedacht. Er zijn dan ook op veel plaatsen op het internet instructies voor te vinden. Ik heb de gratis tutorials van ‘Bijoux de Terre’ gebruikt die zijn te vinden in de afdeling ‘for our students’. Heel prettige en duidelijke werkbeschrijvingen met goede plaatjes en compacte tekst.
Eerst een armband in half persian 3-1 gemaakt, met grote (ID 10 mm) aluminium ringen en ringen van gekleurd rubber. Beide had ik nog liggen. En hoewel bedoeld als oefenproject, vind ik hem best aardig geworden. Met die rubberringen heb je geen sluiting nodig, het rubber rekt enigszins.
Half persian 4-1 heb ik uitgeprobeerd met bronzen ringen die ik nog had en het restant van de gekleurde aluminiummix die ik recent gebruikt heb voor de Arkham armband. De saaiere kleurtjes dus. In eerste instantie een ketting gemaakt, die later twee armbanden zijn geworden. Als ketting vond ik hem niet zo geslaagd. Maar de ‘weave’ ofwel het patroon heb ik nu onder de knie. Net als de meeste perzische ‘weaves’ is dit ook zo’n patroon waarvan het eerste begin wat lastig is; heb je dat eenmaal, dan gaat het verder vanzelf.

Half persian 4-1. Met ringen van koper en gekleurd aluminium. Ringmaat 1,2 mm dik en binnendiameter (ID) 6,6mm.
De firma Jacomaro heeft recent aluminium ringen van vierkant draad opgenomen in het assortiment. Ik heb er half persian 4-1 mee geprobeerd en onderstaande armband gemaakt. Door het vierkante draad hebben deze ringen meer ruimte nodig dan de normale ringen van rond draad. De ringmaat (1,2mm/6,6mm ID) is dezelfde als in de armband hierboven, maar het patroon is duidelijk ‘dichter’. Het is nog wel heel soepel. Ik heb ook Arkham geprobeerd met deze ringen, dat lukt niet, te weinig ruimte. Maar met deze armband ben ik ieder geval heel tevreden.
Opnieuw Arkham
Een paar dagen terug opnieuw een chainmailarmband gemaakt in het Arkham patroon. Nu met ringen van gekleurd aluminium, in zwart en in regenboogkleurtjes. De ringen zijn van de Nederlandse firma Jacomaro.
Een heel ander effect dan de klassieker ogende versie in sterling zilver die ik de vorige keer (zie bericht 23 juli, Nieuwe Chainmailpatronen) liet zien. Ook een heel ander prijsje trouwens, want sterling zilver is wel afgrijselijk duur tegenwoordig.

Armband in ‘Arkham weave’, met ringen van zwart en gekleurd aluminium. Ringen van 1,2 mm dik, 6,6 mm binnendiameter.
En voor de aardigheid ook een paar min of meer bijpassende oorbellen, niet in hetzelfde patroon, want Arkham leent zich daar niet zo goed voor. Het patroon op de foto hieronder, dat wel dezelfde soort open structuur heeft als Arkham, zag ik ooit ergens op een foto op internet. De aluminium ‘scales’ vind ik zelf wel een leuke toevoeging.
Een paar maanden later ook nog een ketting gemaakt in dezelfde regenboogkleuren als de armband. Armband en ketting zijn inmiddels verkocht, op de Leerdamse Kunst4daagse 2013.
Nieuwe chainmailpatronen
Recent had ik een paar mooie kadootjes nodig en het leek me leuk die te maken in een paar chainmailpatronen die ik nog niet eerder had gemaakt. Dus ringen besteld bij de Amerikaanse firma ‘The Chainweavers’ in sterling zilver en brons.
En ja, dit zijn vrouwenkadootjes. Wil je bij een man met sieraden aan komen, dan moet je wel heel zeker weten dat de desbetreffende man daarvan gediend is.
De set hieronder, in sterling zilver, is gemaakt in een een patroon dat ‘viper basket’ wordt genoemd en is heel gemakkelijk om te maken. Ik ga dit patroon zeker opnieuw maken, en dan misschien in twee of meer kleuren. Het patroon staat op naam van Greg DeHetre en de werkbeschrijving is van ‘The Chainweavers’. Ik heb er tot dusver geen andere tutorials van gezien.
De armband (in sterling zilver en brons) hieronder is gemaakt is gemaakt in een patroon dat ‘Arkham’ wordt genoemd (een toevalstreffer, want de bedenkster – Celeste McClain – wilde eigenlijk een ander patroon maken). Ook een nieuw patroon voor mij, dat me wel wat hoofdbrekens heeft gekost voor ik door had hoe het in elkaar zit. Dit patroon leent zich niet zo voor oorbellen, dus heb ik van de overgebleven ringen een paar oorbellen gemaakt in een soort half ‘butterfly’-patroon. Maar vergeten op de foto te zetten.
En nog een paar kleine oorbellen in het patroon ‘European 4-1’, ook kadootjes. Dit is het klassieke patroon waarmee hele maliënhemden kunnen worden geweven.
Al deze sieraden zijn opnieuw, en ook in andere materialen te maken als iemand belangstelling mocht hebben. Maar deze hier zijn dus vergeven.