Mannenarmband?
Een nieuwe chainmail armband gemaakt: bronzen ringen (binnendiameter 6,8 mm) in het patroon ‘full persian’. Ik had de ringen eigenlijk bedoeld voor een ander project, maar vond ze daarvoor te groot. Dus nu een armband, die aan een stevige mannenpols niet zal misstaan. Aan een stevige vrouwenpols trouwens ook niet!
Hij staat nieuw te koop onder ‘Chainmail’.
Spelen met glaskralen II
Mijn glaskralen waren nog niet op, dus nog even verder gespeeld. In de strengen die ik laatst gekocht heb, zaten nog wat mooie eenlingen waar ik een paar hangers van gemaakt heb. Dit zijn er twee, eentje afgewerkt met zilver en eentje met goudplate.
De rode hanger in de driedelige hanger hieronder is voorzien van een klein slotje, zodat je hem net als een bedel gemakkelijk kunt verwijderen en vervangen door een andere.
Van de overgebleven blauwgroene glaskralen een ketting gemaakt, gecombineerd met donkerblauwe Tsjechische glaskralen en kleine kraaltjes van natuurlijk turkoois. De turkoois kraaltjes had ik nog liggen; ze hebben exact dezelfde tinten als de blauwgroene glaskralen.

Ketting met handgemaakte blauw/groene glaskralen, kralen van Tsjechisch glas en kleine turkoois kraaltjes
Spelen met glaskralen I
De laatste dagen wat sieraden gemaakt die iets minder tijdrovend zijn dan zo’n ‘spiral rope’ met van die kleine rocailles (zie Werk in uitvoering).
Recent kocht ik een paar strengen handgemaakte glaskralen van een kort geleden ontdekte glaskralenmaker, Wim Hoogers. Dit setje rood/zwart/witte kralen vond ik direct erg mooi en het leent zich goed voor een armband. De glaskralen heb ik gecombineerd met agaatkralen en zilverplate tussenkraaltjes en slot.

Oorbellen met handgemaakte glaskralen, aangevuld met glasfacetkralen en zilver (boven), turkooiskleurig howliet en koper (rechts) en howliet en zilver(plate) (onder)
Uit de twee strengen mixkralen die ik ook van hem kocht, heb ik wat ’tweelingen’ bij elkaar gezocht om oorbellen te maken. Dit zijn er een paar van. Oorbellen zijn zo leuk om te maken, al draag ik ze zelf nauwelijks (heb een onberedeneerde afkeer van gaatjes in mijn oren, dus kan hooguit clips dragen). Gelukkig heb ik een aantal trouwe afnemers in mijn naaste omgeving.
De ketting hieronder bestaat uit een setje vrolijke glaskralen van dezelfde maker, gecombineerd met transparante glasblokjes en kleine rode koraalkralen. Het is een zomerse ketting geworden die vraagt om een zongebruind tintje. Dat heb ik nog niet, maar ik paste hem even bij een appelgroen T-shirt en daar staat hij erg leuk bij. Voorlopig doe ik de ketting in de verkoop, maar wie weet, misschien hou ik hem wel zelf.
Niet dus, hij is verkocht! Evenals de oorbellen hierboven op de foto.
Werk in uitvoering
Voor de verandering ben ik weer eens in de kleine kraaltjes gedoken om een ‘spiral rope’ te maken. Ik heb één keer eerder een spiral rope gemaakt, uit een pakketje van Framani parels. Als je een nieuwe rijgtechniek wilt aanleren, vind ik een kant-en-klaar pakketje soms wel handig; je hebt alles in één keer bij de hand en de ketting hieronder was een mooi project voor op reis. De cabochon hoorde bij het pakket en ook het omranden van een cabochon had ik nog nooit eerder gedaan, dus al met al een leerzaam project. Het aardige van deze vrij dunne ketting is bovendien dat je er verschillende andere hangers aan kunt hangen.
Dit keer wilde ik een spiral rope maken met amethystsplit er in verwerkt; ik had zoiets eens ergens op internet gezien en aangezien ik nog een voorraadje rocailles en splitkralen had liggen, ben ik daar mee aan de gang gegaan. Hieronder zijn de details van het rijgwerk wat beter te zien. Voor het eerst heb ik als rijggaren ‘fireline’ (een soort veredeld visdraad) gebruikt en ik ben bekeerd, wat werkt dat prettig!
‘Spiral rope’ is een vrij eenvoudig rijgpatroon waarop heel veel variaties zijn te verzinnen. Googelen op ‘spiral rope’ levert een groot aantal bruikbare tutorials.
Ik beschrijf even kort hoe deze variant in elkaar zit.
Rijg eerst een stopkraal aan. Begin dan met het aanrijgen van 5 rocailles nr. 11 in de basiskleur (hier zwart). Rijg vervolgens 5 rocailles aan in de tweede kleur (dat worden de spiralen). Hier is de tweede kleur een mengkleur (een rocaillemix). Rijg van onder naar boven terug door de eerste 5 zwarte kralen. Rijg vervolgens één zwarte kraal en 5 gemengde aan, en rijg van onder naar boven door de laatste 5 zwarte kralen. Dit blijven herhalen. Duw de lusjes die je rijgt steeds naar links.
Je kunt variëren met grootte, aantal, kleur etc. van de kraaltjes. Vuistregel is dat de ‘lusjes’ op zijn minst even lang moeten zijn als de rijtjes in de basiskleur.
In deze ketting heb ik in elke derde ronde de middelste kraal van de rocaillemix vervangen door een splitkraal. De laatste 4 cm aan elke kant van de ketting zijn geregen zonder splitkralen.
Vanmiddag (2 mei) de laatste hand gelegd aan de ketting. Dat wil zeggen afgewerkt met zilverplate kralenkapjes en haakslot. Hieronder het eindresultaat.
Kralen uit Libie
Vanmiddag was ik wat aan het proberen met kralen van turkooiskleurig howliet en donker agaat. Ik wilde een ketting maken en vond dat er ook een paar zilveren kralen bij moesten. Zoekend in mijn voorrraad kwam ik deze twee kralen (zie foto) tegen en ineens was ik in gedachten weer terug in Libië. Daar kocht ik ze namelijk, op de laatste dag van onze reis in 2006, in de hoofdstad Tripoli. Het zijn de laatste twee, de andere vonden al eerder een plek in een paar armbanden.
Gezien de recente gebeurtenissen in Libië ben ik heel blij dat we daar toen, in 2006, geweest zijn. Het doel van die reis was een totale zonsverduistering, die te zien zou zijn in Libië, Turkije en nog een aantal landen. Een gespecialiseerd Engels reisburo organiseerde voor ons een reis op maat, met als hoogtepunt de zonsverduistering. ‘Ons’ was een groep van 14 vrienden, familieleden en collega’s. De ideale plek om de totale zonsverduistering waar te nemen lag midden in de Sahara, een paar dagen rijden met landrovers door de woestijn.
Ook toen was Libië niet echt een toeristvriendelijk land. Behalve lokale gidsen/chauffeurs kregen we tijdens onze hele trip door de woestijn ook een politieman mee en moesten bij diverse politieposten (vaak volledig in het midden van niks) de benodigde papieren worden getoond. En in de bewoonde wereld keek overal Gaddafi op ons neer.
Het rijden door en kamperen in de woestijn was voor ons een onvergetelijke ervaring. Het woestijnlandschap blijkt verre van saai, maar heel afwisselend te zijn. Natuurlijk, er is zand, veel zand, maar ook lage rotsen, kiezels, prachtig gekleurde zandduinen, en zelfs is er kunst te zien. Heel oude kunst, van ruwweg 12000! jaar oud. In de Sahara heerste toen een subtropisch klimaat met een heel andere flora en fauna dan tegenwoordig. Op diverse plaatsen in de woestijn zijn rotstekeningen en gravures gevonden, voornamelijk van dieren, die wonderbaarlijk goed bewaard zijn gebleven. Wij bezochten een zo’n plek, Wadi Methkandoush, een 12 km lange, nu droge rivierbedding waar in de rotsen langs de oevers vele afbeeldingen van dieren gegraveerd zijn.
En de totale zonsverduistering? Dat was een niet te beschrijven, haast magische ervaring in die uitgestrekte, volstrekt verlaten woestijnvlakte. Wie er ooit een gezien heeft, weet waar ik het over heb.
Onze reis eindigde waar hij ook begon, in de hoofdstad Tripoli. De laatste middag dwaalden we op eigen gelegenheid door de oude stad, de Medina. In een van de vele juwelierswinkeltjes kocht ik mijn zilveren kralen en ook nog wat grote kralen van rood schuimkoraal, toen voor mij een nieuw materiaal.
De overige kralen in de ketting hieronder kocht ik gewoon via internet, maar die twee laatste, wat onregelmatige zilveren kralen uit Libië maken dit sieraad voor mij bijzonder.