Kralenshoppen in Tokyo
Kralenshoppen in Tokyo, dat was een van de wensen van mij en mijn dochter (die ook graag sieraden maakt) toen mijn man en ik nu anderhalf jaar geleden een aantal weken verbleven in Tokyo, en onze dochter en haar vriend een week bij ons kwamen logeren alvorens zelf verder te reizen. Over het kopen van kralen gaven onze reisgidsen geen informatie, dus: leve Google. Al googelend kwam ik terecht op een blog waarin de kralenwijk ‘Asakusabashi bead town’ werd genoemd, compleet met een kaartje (in het Japans) waarop alle winkels waren aangetekend.
Tokyo doet in gespecialiseerde wijken en straten; er zijn kledingstraten, er is een kookwijk, een elektronicawijk, en dus kennelijk ook een kralenwijk. Volgens de info gelokaliseerd rond een klein metrostation, met zo’n 30 kralen/edelstenenwinkels waaronder ook de ‘Beads Factory’, een van de 3 belangrijkste winkels in Japan van Miyuki. Naast het eveneens Japanse merk Toho is Miyuki een van de twee topmerken in de wereld van de kleine kraaltjes, ook wel ‘seedbeads’ genoemd.
Voor mijn man is dit een werkbezoek, dus trekken dochter, vriend en ik die week gedrieën Tokyo in. Na een paar dagen tempels, parken en musea vinden we het tijd voor een dagje winkelen, en we plannen voor ’s morgens een bezoek aan ‘Bingoya‘, een prachtige winkel met velerlei handgemaakte Japanse producten. De middag reserveren we voor de kralenwijk. Dochters vriend hoort tot het prettige soort mannen waarmee het goed winkelen is. Zelfs als de koopwaar hem niet zo geweldig boeit, vermaakt hij zich uitstekend met foto’s maken (de foto’s hier zijn van hem) en mensen kijken.
Asakusabashi blijkt een aardige kleinschalige wijk te zijn, met diverse ambachtelijke bedrijfjes (leer, meubels, ijzerwaren, etc.) en inderdaad veel kralenwinkels, met allemaal zo hun eigen assortiment. En, een prettige bijkomstigheid, er is geen toerist te bekennen.
Eerst naar de ‘Beads Factory’, de Miyuki-winkel. Het is de moeite waard om daar het volledige assortiment van Miyuki bij elkaar te zien. Alle kleuren, vormen, maten staan er keurig naast elkaar opgesteld in voorraadpotten waaruit je zelf kunt scheppen wat je nodig hebt. Ik koop er wat delica’s nr. 10, niet het meest gangbare formaat en ik kan ze goed gebruiken voor de projectjes die ik heb gepland tijdens ons Japanse verblijf.
Ook enkele andere kralenwinkels krijgen een bezoek, er zijn prachtige halfedelsteenstrengen te koop, maar de prijzen liggen behoorlijk hoog. Koopjes halen is er niet bij, dus is het zaak om goed te bedenken wat we echt willen hebben. Ik aarzel nog over een snoer toermalijn, maar vind het toch te duur. En echt nodig? Nou nee.
Halverwege de middag is ons verzadigingspunt bereikt en zijn we toe aan thee. Nu is in Tokyo een theeshop nooit ver weg en we hadden er al een gezien met de hoopgevende naam ‘Smell’. We verwachten bij binnenkomst heerlijke theegeuren, maar zodra we de deur opendoen komt ons een hevige walm sigarettenrook tegemoet. Dit is niet wat we zoeken …
We hebben ons heil, en onze thee, maar elders gezocht.