Muranoglas II

Dit voorjaar was ik samen met mijn man in Venetië en brachten we ook een bezoek aan het nabijgelegen eiland Murano. Dat we in Venetië waren had een bijzondere aanleiding: onze lokale kanoclub had het plan opgevat om de VogaLonga te varen, een vaartocht van 32 km door de lagune en de kanalen van Venetië, alleen bestemd voor handbewogen vaartuigen. Op die dag mogen er dus geen motorboten varen. Met 4 andere deelnemers hebben wij die tocht meegevaren, op tweede Pinksterdag, in onze oude trouwe Kleppper vouwboot. Vooral bij de start keken we onze ogen uit naar alle vreemde vaartuigen die de uitdaging ook aangingen. Heel apart waren de boten met traditionele staande Venetiaanse roeiers.

 

De dagen na die tocht waren we gewoon toerist met de toeristen in het mooie, maar toch wel erg drukke Venetië en bezochten we onder andere ook het glaseiland Murano, waar we tijdens onze kanotocht wel doorheen waren gevaren, maar toen zonder tijd om uit te stappen. Nu hadden we gelegenheid om langs de grachtjes te slenteren, een blik in een glasblazerij te werpen en wat winkels in te lopen.

Dat Murano het centrum is geworden van de Venetiaanse glasmakerij heeft een historische reden. Al van oudsher had Venetië de reputatie van glasstad, maar in 1291 beval de Venetiaanse republiek de glasmakers om hun glaswerkplaatsen te verhuizen naar het eiland Murano, vanwege het brandgevaar voor de toen hoofdzakelijk houten huizen in de stad. Al snel vormden de glasmakers van Murano een elitegilde dat veel aanzien genoot en aanspraak kon maken op diverse privileges.

De glasmaaktradities werden van generatie op generatie voortgezet en tegenwoordig wemelt het in zowel Venetië als in Murano van de winkels met sieraden van glazen kralen en andere bont gekleurde glazen voorwerpen. De glasblazerijen zijn nog steeds te vinden in Murano.

Mij interesseerden natuurlijk de glaskralen en die zijn er in verschillende soorten. De meeste kralen worden gemaakt volgens de ‘lampworktechniek’, waarbij  de kraal wordt gevormd door een glasstaaf tegen de punt van een metalen staaf te verhitten met de vlam van een brander. De kraal wordt vervolgens gevormd aan de punt van de metalen staaf. Die glasstaven (murrini) worden in speciale werkplaatsen gemaakt en kunnen bestaan uit glas van één kleur, maar ook uit diverse glaslagen (zoals bij ‘millefiori’ glas). Typerend voor Murano zijn de lampworkkralen waarin goud- of zilverfolie zit verwerkt. Dit soort kralen wordt tegenwoordig helaas ook in grote aantallen geïmporteerd uit China, lagere prijs, mindere kwaliteit.

Ook worden er holle kralen gemaakt, die op traditionele wijze worden geblazen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik kocht een kleine selectie kralen in Murano, voor een deel moeten ze hun plek nog vinden in sieraden.