Charoiet
Charoiet, ik had er nog nooit van gehoord en velen van jullie waarschijnlijk ook niet.
Een aantal jaren terug was een uit Irkutsk afkomstige Russische collega van mijn man op werkbezoek in Nederland en als dank voor een etentje bij ons thuis kreeg ik een klein paars hangertje van hem kado. Wel een aparte steen, ondoorzichtig paars, een beetje wit dooraderd en het oppervlak voelde wat zeepachtig aan. Collega vertelde erbij dat de steen charoiet heet en alleen wordt gevonden in het gebied ten noordoosten van het Baikalmeer, in Siberië.
Hangertje en kralen van charoiet
In 2008 gingen mijn man en ik op bezoek bij diezelfde collega; we bezochten hem in Irkutsk en gingen mee naar zijn buitenhuis aan de zuidkant van het Baikalmeer. In Irkutsk werden we rondgeleid in het mineralogisch museum van de universiteit aldaar en hoorden we wat meer over de geschiedenis van dit mineraal. Charoiethoudend gesteente werd voor het eerst ontdekt in 1948, maar pas in 1977 werd door onderzoek bevestigd dat het hier inderdaad om een nieuw mineraal gaat. De naam charoiet komt van de rivier de Chara die door het gebied stroomt waar dit mineraal wordt aangetroffen.
Bij het museum hoorde een winkel. Ik hoopte daar misschien charoietkralen te kunnen kopen, maar helaas, losse kralen hadden ze niet. Wel kant en klare sieraden, die ik echter niet erg mooi vond. Onze gastheer wilde ik niet belasten met mijn kralentic, beter maar afwachten wat we nog zouden tegenkomen.
Op weg naar zijn buitenhuis bezochten we een openluchtmuseum met zowaar ook een openluchtmarktje waar allerlei kettingen en armbanden van charoiet te koop werden aangeboden. Maar opnieuw geen losse kralen, dus deed ik wat ik wel vaker doe in dat geval, ik kocht de eenvoudigste ketting met mooi gevormde kralen die ik vinden kon. Onze gastheer dong stevig af en verzekerde me dat de uiteindelijke prijs heel redelijk was.
Eenmaal thuis heb ik de ketting gedemonteerd, de kralen in bakjes gedaan en dan is het wachten op inspiratie. Het resultaat, na een maand of wat, was: 3 nieuwe kettingen, 1 armband en 1 paar oorbellen, allemaal natuurlijk met toevoeging van andere materialen. Het oorspronkelijke hangertje is geïntegreerd in de laatste ketting, die ik dan ook lekker zelf houd. Er is nog één charoietkraal over.
Ketting en armband met kralen van charoiet, gegraveerd glas (uit China) en zilver. Verkocht op een veiling ten bate van de voedselbank Leerdam/Vianen.
Voor wie meer over charoiet wil weten, zie Charoite – A Champion among … of zoek op charoiet in Wikipedia. In Nederlandse (web)winkels zijn charoietkralen maar mondjesmaat te vinden. Amerikaanse sites (firemountaingems, Earthstone) bieden meer keus.
Ketting nr. 3. Charoiet met bergkristal en zilver. Eigen bezit.
Mijn eerste opdracht
Spannend, een blog. Nu moet ik wat beginnen te schrijven. En waarover dan wel?
Het idee is hier mijn laatst gemaakte sieraden te laten zien, af en toe wat te vertellen over de kralen (vaak halfedelstenen) die er in verwerkt zijn, waar ze vandaan komen, misschien iets over technieken, en verder zien we wel.
Hoe het allemaal begon?
Toen ik een jaar of veertien was, had ik voor mezelf een ketting gemaakt van platte rechthoekige steentjes afkomstig uit ons tuinpad. Ik had ze rood geverfd met verf uit van die kleine potjes die mijn broer gebruikte om zijn scheeps- en vliegtuigmodellen een kleurtje te geven. Rode steentjes dus, op een wat primitieve manier bevestigd aan een stukje zwart koord. Ik droeg die ketting naar school, en een van mijn klasgenoten vond hem leuk en vroeg of ik er voor haar ook een wilde maken, maar dan in het wit. Vereerd met die opdracht ging ik aan het werk, maar ik had niet dezelfde goede verf in het wit, dus geprutst met plakkaatverf en vernis er over heen. Het zag er aardig uit, maar helaas, de verf gaf af …
Rood koraal en lava (inmiddels verkocht)
Nu, vele vele jaren later, kan ik gelukkig met betere materialen werken. Zoals op de foto: ook een sieraad in rood en zwart, met zilver en kralen van lava en schuimkoraal, afkomstig van La Palma.
De materialen zijn veranderd, het plezier in het maken is gebleven.